زندگی سرشار از لحظات تلخ و شیرینه مثل ورزش . اصلا دنیای ورزش یه نمونه کوچیک شده یه زندگیه و همه معادلاتی که تو زندگی صدق میکنه اونجا هم صادقه . مثلا هیچ چیز بدون زحمت بدست نمیاد . از فرصتها باید نهایت استفاده رو کرد و قدر لحظات رو باید دونست . از موفقیتها نباید مغرور شد و از شکستها نباید نا امید .
به نظر من کسی که تو ورزش میتونه پله های ترقی رو طی کنه و به اوج برسه توانایی به اوج رسیدن تو زندگی رو هم داره . این به این معنی نیست که حتما تو زندگیش هم موفقه نه . ولی زمینه های موفقیت تو ورزش و زندگی مشترکه مثل اراده و اعتماد بنفس و تلاش و پشتکار و ... . اون شخص این خصوصیات رو که لازمه زندگی موفق هست رو داراست حالا چطور و از چه راهی بره تعیین کنندست .
امیدوارم همتون تو زندگی شخصی و هر زمینه ای که توش فعالیت دارید موفق و پیروز باشید . در پایان این پست یه عکس که یه نمونه کوچیکی از لحظات تلخ و شیرینه ورزش هست رو براتون میزارم تا شما نظرتون و حستون رودر مورد این عکس برام بزارید . (حتما)
این عکس مربوط به لحظه اعلام برنده یه بازی تو مسابقات قهرمانی نونهالان استان سال ۸۱ . بازیکن برنده عابد (آرمان) رایگا زلزله باشگاه من بود . یه بچه انرژیک و شیطون و با نشاط . البته الان هم هست ولی واسه خودش مردی شده .
خطاها