تاریخچه تکواندو در ایران
تکواندو ایران با حضور چند استاد کره ای در واحد چتر بازان
مخصوص در سال ۱۳۴۹ آغاز شد. برجسته ترین استاد
کره ای در آن دوره سر گرد (کیم سو ریون)بود در حال حاضر
(۱۳۸۴)با درجه دکترا در طب سنتی کره در دانشگاه کیونگ جو
مشغول به تدریس و تحقیق است . وی با جدیت بسیار این
هنر رزمی را به افراد تحت پوشش تعلیم دادند.
در خلال سال های اولیه کمتر کسی از تکواندو آگاهی داشت
و عمدتاَ با نام کاراته کره ای شناخته می شد.اولین کلاس غیر
نظامی را استاد داوود ار جمند در تهران افتتاح نمود.در آن زمان
و با توجه به سلطه بی چون و چرای کاراته ،گسترش تکواندو
با موانع بسیاری روبرو بود . ولی با تلاش استادان گرانقدری
چون شهید حسن زرشکی ،شهید حسین قورچانی ،محمد
اسماعیل آذرپاد،مرحوم حاج منصور فکوری،سلیمان علی نسب،
حاج کاظم رضایی،رضا حاج علی عرب و تنی چند از اعضای
نیروی مخصوص به تدریج موانع بر طرف شد.
در سال ۱۳۵۲ گروه نمایش فدراسیون بین المللی تکواندو به
رهبری استاد (چوی هونگ هی) با اجرای یک بر نامه نمایشی
در سالن مهران (شهید افراسیابی مجموعه شهید شیرودی)
و پخش تلویزیونی آن باعث علاقه مندی بیشتر مردم به این
هنر رزمی گردید.البته در این زمان تکواندو در چند شهر بزرگ
معرفی و تمرین می شد.
تا سال ۱۳۵۷ تیم های نظامی به عنوان تیم های ملی در
مسابقات قهرمانی آسیا و جهان شرکت می کردند و حاصل
این عزیزان ،مدال برنز استاد حسین ربیع زاده در دومین دوره
مسابقات قهرمانی جهان در سال ۱۳۴۵ بود.
در خلال این سال ها استادان کره ای سکان دار تکواندو ایران
بودندو مخصوصاَدر نیرو های نظامی از قبیل نیروی دریایی و
هوایی به تدریس اشتغال داشتند. تا اینکه در سال ۱۳۵۷ اولین
دوره مسابقات قهرمانی کشور با شرکت غیر نظامیان در تهران
برگزار و نفرات تیم که همگی غیر نظامی بودند پس از یک دوره
تمرنی چهل روزه در کره به مسابقات قهرمانی آسیا در هنگ کنگ
اعزام شدند. این تیم که با کسب دو مدال نقره و دو مدال برنز و
مقام سوم آسیا و اقیانوسیه به میهن بازگشت ، نشان داد که
غیر نظامیان نیز می توانند در این رشته پیشرفت داشته باشند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ،تکواندو نیز مانند سایر ورزش ها
با رکود مواجه شد و تنها مدال برنز قهرمانی جهان که توسط
استاد نادر خدا مرادی در دانمارک بدست آمد حاصل سال های
اول بود.
در سال ۱۳۶۳با انتصاب آقای سید مصطفی صفوی به ریاست
فدراسیون تکواندو این رشته ورزشی نقطه عطفی پشت سر
گذاشت. با تلاش و جدیت استادان ایرانی واستاد (کانگ شین
چول)و نیز هماهنگی روش های تمرینی ومربیان،تکواندو موفق
به کسب ارزش های واقعی خود شد. از سال ۱۳۶۶ تا کنون
نیز مسابقات بین المللی دهه فجر به طور منظم بر گزار شده
و اثری پر بار در ارتقاءفنی تکواندو ایران داشته است.در این
سال ها تکواندو ایران تا مقام چهارم جهان (۱۳۶۸)پیشرفت
و مدال های رنگارنگ تکواندو هر از گاهی نوید پیروزی های
بیشتر را می دادند.
با استعفای آقای صفوی در سال ۱۳۶۹ تکواندو بار دیگر سیر
نزولی یافت و مدیریت وقت فدراسیون نتوانست توانایی های
تکواندو ایران را باور کند. در سال ۱۳۷۳ بار دیگر آقای صفوی
ریاست فدراسیون را بر عهده گرفت و در مسابقات قهرمانی
جهان در فیلیپین رتبه پنجم جهان را کسب کردیم. البته در این
سال ها بار ها مقام دوم آسیا و دو بار هم قهرمانی ارتش های
جهان توسط ورزشکاران ما تسخیر شد.
با ورود آقای مختار کلانتری به عنوان رئیس فدراسیون در سال
۱۳۷۵روح تازه ای در تکواندو ایران به حرکت در آمد. استادان
تکواندو که تشنه دستیابی به قله پیروزی و افتخار بودند با مدیریت
آقای کلانتری توانستند مقام دوم جام جهانی را در سال ۱۳۷۶در
مصر بدست آورند. از آن پس تکواندو ایران سیر صعودی خود را
آغاز کرد و در سال ۲۰۰۰ جام جهانی را در پاریس از دست کره
خارج و به میهن آورد. پس از پایان دوره ریاست آقای کلانتری و
با تصویب اولین مجمع تکواندو کشور آقای سید محمد پولادگر
به ریاست فدراسیون انتخاب شد. وی که خود از استادان و
کارشناسان تکواندو کشور بود توانست راه گذشته را به خوبی
ادامه دهد.
در حال حاضر تکواندو ایران نایب قهرمان بلامنازع جهان است و
ورزشکاران ما در میادین بین المللی زبانزد همه می باشند.
تکواندوپس از کشتی که ورزش ملی ما می باشد،دومین ورزشی
مدال آور کشور است و حتی گاهاَ گوی سبقت را از کشتی نیز
می رباید. تا جاییکه در سال ۱۳۸۳ به عنوان ورزش اول ایران دست
یافت ضمن اینکه استاد غلامحسن ذوالقدری سر مربی تیم ملی
عنوان بهترین و هادی ساعی دارنده مدال طلای بازی های المپیک
آتن عنوان ورزشکار برتر سال را نیز کسب نمودند.
این افتخارات حاصل مدیریت فدراسیون و تلاش استادان ایرانی
است. حضور بیش از ۵۰۰۰ مربی زبده و نزدیک به ۳۵۰۰ داور
کار آزموده ،ضامن کسب افتخارات بیشتر در آینده است.
تکواندو ایران با تکیه به تجربه و تلاش در مسابقات لیگ شهرستان،
استان و کشور چشم به افق های تازه انداخته و حضور مربیان
ایرانی در برخی از کشورهای جهان نشان دهنده توان فنی ایرانیان
در این هنر رزمی است.
خطاها